Er is één groot kenmerk dat een succesvolle chief executive van de rest van de bevolking zal onderscheiden. Hij blijkt immers bereid het risico op een mislukking te nemen en uit die ervaring de nodige wijsheid te vergaren om de ontwikkeling van zijn carrière te versnellen. Dat blijkt uit een boek ‘The CEO Next Door’ van de leiderschaps-consulenten Elena Botelho en Kim Powell.

De auteurs hebben over een periode van tien jaar meer dan zeventienduizend bedrijfsleiders gevolgd, waarbij de carrière van zesentwintighonderd chief executives gedetailleerd werden ontleed.

Geloofsbrieven

“Chief executives worden door de rest van de bevolking meestal niet als gewone mensen bestempeld,” benadrukken Elena Botelho en Kim Powell. “Toch kan de bedrijfsleider vaak worden omschreven met kenmerken die ook van toepassing zijn op de rest van de bevolking. Bovendien kan hij vaak ook geen gigantische geloofsbrieven voorleggen.”

“Bij de meest succesvolle chief executives uit de geschiedenis kan men vaak een bescheiden herkomst optekenen. Henry Ford bracht zijn jeugd door op de boerderij, terwijl technologie-successen zoals Bill Gates, Steve Jobs en Mark Zuckerberg zonder een diploma de universiteit hebben verlaten. Slechts 7 procent van de executives heeft aan een eliteschool les gevolgd.”

“Nog interessanter is dat 45 procent op een minstens één ogenblik in zijn carrière met een zware terugslag werd geconfronteerd,” zeggen Botelho en Powell. “In veel gevallen was er sprake van een gigantische vergissing – zoals de vernietiging van een enorm kapitaal aan aandeelhouderswaarde – die bijna tot een vroegtijdig einde van een carrière leidde.”

“Het verschil dat de chief executive echter van de rest van de bevolking onderscheidt, is zijn bereidheid om die fouten te maken. Ze nemen hun beslissing sneller en met een grotere overtuiging. Het succes van carrière wordt niet door de fout gemaakt, maar wel door de manier waarop met die vergissingen wordt omgesprongen,” benadrukken de onderzoekers.

“Sommigen zullen het incident gebruiken als leermoment, terwijl anderen zo beschaamd raken dat ze niet verder kunnen. Toekomstige chief executives vertonen geen voorkeur voor een voorzichtig gedrag, maar zullen daarentegen de juiste risico’s nemen. Dat blijkt bijzonder duidelijk bij figuren die bovengemiddeld snel het niveau van chief executive bereiken.”

Scharniermomenten

Een benoeming tot chief executive wordt gemiddeld bereikt na een carrière van vierentwintig jaar, maar sommigen leggen dat parcours veel sneller af.

“Net zoals de bredere groep bedrijfsleiders, beantwoorden ook deze snelle groeiers meestal niet aan de stereotypes die vaak naar voor worden geschoven,” voeren Botelho en Powell aan. “Meestal zijn deze figuren niet extraverter of gemotiveerder dan de gemiddelde persoon. Eerder kan er gesproken worden over een bereidheid onbekend terrein te verkennen, zonder absolute zekerheid over de eindbestemming te hebben.”

Wel zeggen de onderzoekers dat in de ontwikkeling van de carrière van deze snelle groeiers drie verschillende cruciale elementen kunnen worden onderscheiden. “Meer dan een derde van deze groep respondenten maakte op een bepaald punt in hun carrière een belangrijke beslissing zonder te weten daarvoor de geschikte karakteristieken te hebben,” wordt er opgemerkt.

“Onder meer wordt vaak overgestapt naar een functie die de autoriteit in een bijzonder sterke graad versterkt. Anderen nemen een verantwoordelijk op over een belangrijk project waarvoor ze eigenlijk geen achtergrondkennis hebben. Tegelijkertijd bleek dat meer dan 30 procent met succes teams door een moeilijke situatie, zoals een rampzalige productlancering of een problematische divisie, heeft geleid.”

Daarnaast kon worden vastgesteld dat 60 procent in de loop van zijn carrière de beslissing had genomen om terug te schakelen, onder meer door het aanvaarden van een demotie of een horizontale carrière-wijziging, een overstap te maken naar een kleinere onderneming of een eigen bedrijf op te starten om een grotere verantwoordelijkheid te verwerven of een project van de grond op te bouwen.

“Liefst 97 procent van de snelgroeiende chief executives kon zich minstens één van deze ervaringen herinneren. Bijna 50 procent maakte gewag van minstens twee momenten.”

“De studie levert belangrijke conclusies op, want er wordt bewezen dat het leiderschap niet in de sterren staat geschreven,” zeggen de onderzoekers nog. “De voorbestemdheid van het leiderschap is een mythe. Er bestaat geen strategie om de carrière naar de hoogste bestuurskamer te leiden, maar er zijn wel manieren om betere keuzes te maken.”