Het bericht haalde amper de westerse mainstreammedia: Saoedi-Arabië laat straks toe dat passagiersvliegtuigen haar luchtruim overvliegen op weg van Azië naar Israël.
De eerste luchtvaartmaatschappij die volgende maand al van die toelating gebruik zal maken is Air India. Bij elke reis wordt zo een omweg van 2.000 kilometer vermeden.
Dan is er nog de Muslim World League (MWL), een in Saoedi-Arabië gevestigde pan-islamitische organisatie, wiens secretaris-generaal Mohammad bin Abdulkarim Al Aissa, in opdracht van de Saoedische regering, de Holocaust in de meest strenge bewoordingen heeft veroordeeld. “We hebben groot respect voor de Holocaust’, aldus de Saoedi, “waarvoor we nooit minachting hebben getoond of het als een propagandamiddel hebben bekeken.”
Daar is Donald Trump
Twee fait divers die amper relevantie zouden hebben, ware het niet dat het tijdstip waarop ze bekend raken alles behalve irrelevant is. De Noord-Amerikaanse politiek in het Midden-Oosten is onder impuls van Donald Trump [en zijn joodse schoonzoon Jared Kushner] aan een bocht van 180 graden bezig. De relaties tussen Ryadh en Washington waren onder de regering Obama tot onder het nulpunt gezonken, maar daar lijkt nu verandering in te komen.
Niet uit vredelievendheid, maar uit bittere noodzaak
Wat betreft de Saoedi’s gebeurt dat niet uit vredelievendheid, maar uit bittere noodzaak. De Saoedi’s bevinden zich dan ook in de hoek waar de klappen vallen: ze zijn gemend in een bloedige burgeroorlog in Jemen waar de overwinning lang niet in zicht is. Dan is er de sterke opkomst van het politiek-militaire sjiisme in Irak, Syrië en Libanon en de in de regio aan invloed winnende Hezbollah, die gesteund wordt door de Saoedische aartsvijand: het Iran van de ayatollahs.
Een geo-politieke ommekeer
Hoewel bondgenootschappen in het Midden-Oosten zeer relatief zijn, werd wat vandaag tussen Israël en Saoedi-Arabië gebeurt tot voor kort gewoon onmogelijk geacht. Sinds de oprichting van de Joodse staat in 1948 hebben de Saoedi’s steeds de Palestijnse zaak verdedigd. Met als gevolg dat de Amerikaans-Saoedische relaties de nodige spanningen kenden en voornamelijk op een grote dosis pragmatisme steunden.
Het was Washington daarbij vooral te doen om haar energievoorziening en haar politiek-militaire aanwezigheid in de regio. Maar de Amerikanen worden straks zelfvoorzienend op vlak van olie. Het wordt stilaan duidelijk dat de energierevolutie, op gang gebracht door het exploiteren van schaliegas in de VS, ook enorme gevolgen zal hebben voor de Saoedi’s. Onder impuls van de jonge kroonprins Mohamed bin Salman willen de Saoedi’s hun economie onafhankelijk maken van olie.
Verder willen de Amerikanen ook hun militaire aanwezigheid in de regio verder inkrimpen. Een geo-politieke ommekeer is in de maak, waarbij de regels van het Saoedisch-Amerikaanse spel grondig werden gewijzigd.
© EPA
Een grondverschuiving
De Palestijnse zaak is altijd populair geweest binnen de Arabische wereld. Dat de Saoedi’s nu de normalisering van hun relatie met Israël in gang hebben gezet is dus niets meer en niets minder dan een ware grondverschuiving. Dat dit gebeurt met op de achtergrond ‘de Syrische holocaust’ in volle gang en als resultaat van de onophoudelijke stammentwisten, waarin sjiieten en soennieten elkaar nu zowat overal in de wereld naar het leven staan, getuigt spijtig genoeg van een tragische ironie.
De eeuwige vijand Israël, die vervloekte zionistische staat, wordt straks een bondgenoot.
