‘Vergeleken met Hillary Clinton is Trump een broekventje’

De ‘emailgate’ rond de Democratische presidentskandidaat Hillary Clinton blijft maar uitbreiden. Net als het web van leugens trouwens.

Een rechter heeft nu bepaald dat het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken nog eens 15.000 mails van Hillary Clinton openbaar moet maken. Dat zijn er 50% meer dan de 30.000 die Clinton al had overgemaakt en die naar haar eigen zeggen al haar werkgerelateerde emailverkeer bevatten. Opnieuw gaat het om mails die Clinton vanaf haar persoonlijk mailaccount verstuurde toen ze staatssecretaris voor Buitenlandse Zaken was.

Een ‘October Surprise’?

Het ministerie zal de mails eerst screenen op gevoelige informatie, waarna de documenten vrijgeven moeten worden. Dat zal waarschijnlijk in oktober gebeuren en ‘emailgate’ zou dan ongewild wel eens de ‘October surprise’ kunnen worden. Dat is informatie die traditioneel luttele dagen of weken voor de verkiezingen wordt vrijgegeven om zo de stembusslag nog te beïnvloeden.

(In oktober 2012 beloofde Donald Trump in zijn gebruikelijke bombastische stijl binnen de week 5 miljoen dollar te betalen aan de liefdadigheidsinstelling van president Obama’s keuze, indien deze laatste zijn paspoort- en universiteitsgegevens openbaar zou maken. Trump hoopte zo op een ‘October surprise’, maar zijn eis viel in dovemansoren en stierf een stille dood.)

Amerikaans ministerie van Buitenlandse Zaken was een filiaal van de Clinton Foundation

Er zijn dus steeds meer aanwijzingen dat Bill Clintons liefdadigheidsinstelling Clinton Foundation ten tijde van het staatssecretarisschap van zijn echtgenote het ministerie van Buitenlandse Zaken als een filiaal gebruikte om gulle schenkers diensten te verlenen.

De Associated Press berekende dat 85 van de 154 privé-personen (55%) die een ontmoeting met Hillary konden versieren terwijl ze minister van Buitenlandse Zaken was (de mensen uit de regering Obama 1 uitgezonderd), op een of andere manier geld schonken aan de Clinton Foundation. In totaal gaat het om 156 miljoen dollar. 40 onder hen schonken 100.000 dollar of meer, nog eens 20 schonken meer dan 1 miljoen dollar.

‘Een goede vriend’

Toen de kroonprins van Bahrein via de Clinton Foundation om een meeting met mevrouw Clinton vroeg, werd dat door Hillary Clintons persoonlijke assistente Huma Abedin (rechts naast Hillary Clinton op de foto) in 48 uur geregeld. Een eerdere aanvraag – die rechtstreeks aan het ministerie van Buitenlandse Zaken was gericht – was geweigerd geworden.

De Clinton Foundation omschreef de kroonprins dan ook als ‘een goede vriend.’ Die ‘goede vriend’ had tussen de 50.000 en 100.000 dollar aan de Clinton Foundation geschonken, net als het koninkrijk Bahrein zelf. De prins had ook nog eens 32 miljoen dollar gespendeerd aan een studiebeurs die via het Clinton Global Initiative was gelanceerd.

[media-credit name=”MANDEL NGAN / AFP” align=”aligncenter” width=”1024″]Hillary Clinton and Huma Abedin[/media-credit] “Het zakenmodel van de Clinton Foundation werkte dus uitstekend en daar is een eenvoudige reden voor,” schrijft William McGurm in The Wall Street Journal:

“De Clintons vormen een zakelijk partnerschap dat zijn gelijke niet kent. […] Voor buitenlandse mogendheden of rijke zakenlui is een schenking aan de Clinton Foundation een uitstekende investering, ongeacht het bedrag.

Uiteraard is de Quid pro quo (Latijn voor “het ene voor het andere”) in zulke zaken moeilijk te bewijzen en zullen we nooit exact weten wat mevrouw Clinton of Buitenlandse Zaken als tegenprestatie aanboden.

Integendeel, men vraagt ons te geloven dat de vele miljoenen die ex-president Bill Clinton dankzij zijn voordrachten door bedrijven, landen of mensen kreeg toegestopt stammen uit de tijd vóór diens vrouw minister van Buitenlandse Zaken werd.

Moeten we nu echt denken dat al dit geld werd geschonken zonder er ook maar iets in ruil voor te verwachten?

Trump is een broekventje

Ondertussen wordt Donald Trump bekritiseerd omdat zijn zakenimperium exact half zo groot zou zijn als hij zelf beweert en er minder gebouwen Trumps naam dragen dan hij zelf graag doet uitschijnen (The New York Times publiceerde afgelopen weekeinde een uitgebreid stuk dat deze claim moet rechtvaardigen.)

Wat er ook van zij, wanneer het er om draait je merknaam te misbruiken om geld op te halen, reduceren Hillary’s emails Trump tot niets meer dan broekventje.

Meer