In Turkije is een wetsvoorstel ingediend dat moefti’s toelaat burgerlijke huwelijken te sluiten. Een moefti is een wetgeleerde in de islamitische wetgeving. Een moefti vormt een belangrijke link tussen de theorie en de praktijk van de wetgeving en heeft ook het door sommigen als bindend ervaren gezag om juridische uitspraken te doen in de vorm van fatwa‘s.
Het wetsvoorstel is niet zonder belang, omdat burgerlijke huwelijken tot nog toe enkel door ambtenaren konden worden gesloten en het religieuze huwelijk ondergeschikt was aan het burgerlijke huwelijk.
Sommigen hebben hun bedenkingen bij het voorstel, dat Turkije steeds verder zou doen opschuiven richting een de facto sharia-staat.
Volgens theoloog Cemil Kılıç van OdaTV gaat het niet om een alleenstaande maatregel, maar is het een opstap die nodig is om uiteindelijk de sharia in het land te introduceren. Hij verwijst naar de religieuze en ethische onderwerpen die recent aan het schoolcurriculum werden toegevoegd en die als enig doel hebben de jongeren in de maatschappij voor te bereiden op de introductie van de sharia-staat:
“Laten we we geen doekjes om winden: het feit dat moefti’s burgerlijke huwelijken kunnen sluiten betekent dat de islamitische wetten inzake huwelijk en scheiding snel zullen worden gelegaliseerd. Dit soort ingrepen zal Turkije snel in de donkere tunnel van een islamstaat brengen.”
Ordehandhavers kunnen niet huwen met een “onzuiver persoon”
In januari werd ook melding gemaakt van een decreet dat door de regering Erdogan was uitgevaardigd en dat ordehandhavers, zoals politieagenten, veiligheidsagenten en kustwachters, er van verwittigde dat ze hun job kwijt konden raken indien ze iemand zouden huwen waarvan bekend was dat die op overspel was betrapt.
Volgens het decreet kunnen ordehandhavers “niet bewust een persoon huwen waarvan geweten is dat die onzuiver is, noch kunnen ze gehuwd blijven of samenwonen met zo’n persoon.” Op zo’n “vergrijp” staan schorsingen die kunnen oplopen tot 24 maanden.
Het decreet stipuleert ook strenge regels tegen drinken, gokken, “het bezoek van plaatsen die de reputatie van ordehandhavers kunnen beschadigen” en buitensporige uitgaven doen, dit alles buiten de diensturen. Turkije, ooit een semi-moderne staat, glijdt snel af tot een sharia-staat , maar dan zonder de term “sharia”.