“Het [financiële] systeem is op drift. De situatie lijkt sterk op 2008, maar ik zie vandaag meer gevaar dan in 2007.” Dat zegt William White, de voormalige chief economist van de BIS (Bank for International Settlements), in een gesprek met Bloomberg TV. White was 10 jaar geleden ook één van de weinige bankiers die waarschuwde voor de bedreiging van het westerse financiële systeem.White is vandaag voorzitter van het Controlecomité voor Economie en Ontwikkeling van de OESO, een samenwerkingsverband van 35 landen om sociaal en economisch beleid te bespreken, te bestuderen en te coördineren.

Volgens White staan aandelen zeer hoog genoteerd, blijven de vastgoedprijzen stijgen en staat de VIX erg laag. De VIX-index is een graadmeter – die ook bekend staat als de ‘angstindex’ – die de volatiliteit van aandelen meet en berekent hoe heftig de koersen op en neer gaan.

“De schulden zijn zich de voorbije jaren blijven opstapelen en hebben nu in elk werelddeel een niveau bereikt dat op een catastrofe kan uitdraaien. Het is duidelijk dat in een volgende recessie een groot deel van deze schulden nooit zullen worden betaald. Dat dreigt een ramp te worden voor vele bezitters van activa.”

• India en China slepen een enorme schuldenlast met zich mee. In India lopen verschillende staatsbanken grote risico’s en ook in China is dat het geval. In dat laatste land gaat de groei in leningen en ander kredietverstrekking onrustwekkend snel. Volgens White moet rekening worden gehouden met het feit dat een deel van deze leningen nooit zal worden terugbetaald. 
• Dat solvabiliteitsprobleem kan niet door centrale banken worden opgelost, enkel overheden kunnen hier optreden.
• Volgens White heeft de wereld nog meer fiscale expansie nodig, vergezeld van structurele hervormingen en moet ook gekeken worden naar de kwijtschelding van schulden. Verder zouden een aantal financiële instellingen geherkapitaliseerd moeten worden.

Centrale banken kunnen nu niet anders dan stilaan de geldkraan te gaan dichtdraaien, maar moeten daarbij zeer voorzichtig te werk gaan, besluit White. Hij waarschuwde eerder al dat het nu “ieder voor zich is, maar niemand weet wat de gevolgen daarvan op lange termijn zullen zijn.”