In functie van de Progress in International Reading Literacy Study (PIRLS) werd de leesvaardigheid van tienjarigen uit 45 verschillende landen getest. Met een score van 525 punten strandde Vlaanderen op een teleurstellende 32ste plaats. Een forse daling in vergelijking met tien jaar geleden. Toen stonden we nog op de achtste plaats en mochten we ons dus tot de wereldtop rekenen. Nu zijn we de grootste dalers. Wanneer we kijken naar Europa, doen enkel Wallonië, Frankrijk, Georgië en Malta het slechter dan Vlaanderen. De eerste plaats is voor Rusland, met een score van 581.
De opoffering van het Nederlands aan de multiculturele Gleichschaltung
Op zijn blog Acta Sanctorum ziet essayist Johan Sanctorum een andere oorzaak:
“De opoffering van het Nederlands aan de multiculturele Gleichschaltung. Amper een week geleden vielen we al van onze stoel toen de grote dame van het gemeenschapsonderwijs Raymonda Verdyck met het idee uitpakte om meertaligheid in de klas toe te laten, waarbij het Nederlands zou gedegradeerd worden van cultuurtaal naar tussentaal. Minister Hilde Crevits was het idee niet ongenegen.
Misschien kunnen de recente cijfers over het stijgende analfabetisme haar op andere gedachten brengen. Het gebrek aan lees- en schrijfvermogen heeft namelijk rechtstreeks te maken met het ontbreken van een gemeenschappelijke taal die als sokkel fungeert voor echte, gedeelde taalcreativiteit.
Als Turkse, Marokkaanse, Franstalige en Vlaamse kinderen elk in een hoekje zitten te lummelen, zullen er misschien wel moppen verteld worden maar die opstellen zullen er niet komen. Hoe zou de leerkracht daaraan beginnen?
Het basisonderwijs floddert uiteen in babysittoestanden, het middelbaar onderwijs volgt, het hoger onderwijs levert opnieuw de babysitters voor het basisonderwijs. De minachting van zogenaamd links-progressieve pedagogen voor lees- en schrijfcultuur zal ons duur te staan komen.”