Na de geboorte van een baby moeten de ouders zes jaar lang voor een gestoorde nachtrust vrezen. Dat blijkt uit een studie van wetenschappers aan de University of Warwick, gebaseerd op een onderzoek bij nagenoeg vijfduizend vaders en moeders in Duitsland. De onderzoekers stelden vast dat het probleem ongeveer drie maanden na de geboorte een piek bereikt. Vrouwen blijken door het probleem het zwaarst getroffen.
Naarmate de kinderen opgroeien, kunnen de ouders geleidelijk aan opnieuw op een beter slaappatroon rekenen. Tot het volledig herstel van de oorspronkelijke nachtrust zou het echter nooit meer komen.
Nieuwe verantwoordelijkheden
De onderzoekers geven toe door de resultaten van de studie enigszins verrast te zijn. “Blijkbaar heeft het probleem te maken met een aantal nieuwe verantwoordelijkheden die koppels na de geboorte van een kind moeten opnemen,” zegt onderzoeksleider Sakari Lemola, professor psychologie aan de University of Warwick.
“Naarmate ze ouder worden, zullen kinderen tijdens de nacht minder huilbuien hebben. Toch kunnen ze nog altijd wakker worden, ziek zijn of nachtmerries hebben. Dit alles zal de nacht van de ouders verstoren. De stress en zorgen van het ouderschap zullen ook de slaap van het koppel beïnvloeden.”
Vooral vrouwen bleken sterk getroffen. Dat bleek duidelijk wanneer de ouders hun verlies aan slaapkwaliteit op een schaal van tien punten moesten aangeven. Bij het eerste kind gaven moeders tijdens het eerste jaar een verlies van 1,7 punten aan. Bij de volgende kinderen werd nog een verlies van 1 punt gemeld. Na de geboorte verloren de moeders ook ongeveer veertig minuten aan slaap per nacht.
Een diepere analyse van de gegevens toonde aan dat vooral de eerste drie maanden na de geboorte van een kind bijzonder zwaar zijn. Vrouwen verloren tijdens die periode gemiddeld iets meer dan een uur slaap per nacht.
Hoewel voor vaders vergelijkbare trends werden waargenomen, waren de effecten minder uitgesproken. Ook tijdens eerste drie maanden na de geboorte van hun eerste kind verloren vaders slechts dertien minuten slaap per nacht.
Aanhoudend probleem
De onderzoekers stelden ook vast dat de impact van het eerste kind voor beide ouders gedurende langere periode blijft doorwerken. Zelfs nadat rekening was gehouden met de gevolgen van de volgende kinderen, bleven de moeders gedurende een langere periode met een relatief slaapgebrek te blijven worstelen.
Dat geldt zowel voor de kwaliteit als de kwantiteit van de slaap. Die problemen zouden zelfs vier tot zes jaar na de geboorte van het eerste kind worden ervaren. De algemene tevredenheid over de slaap bleek algemeen 1 procent lager dan voor de eerste zwangerschap. De slaapduur werd met ongeveer vijfentwintig minuten ingekort.
Bij de tweede nakomeling herstelde de slaap zich echter terug tot het niveau dat tijdens de zwangerschap met het betrokken kind was opgetekend. Vanaf het derde kind was er nagenoeg sprake van een algeheel herstel. Daarvoor is er volgens Lemola echter een logische verklaring. “Door de impact van de allereerste boreling was de duur en de kwaliteit van de slaap wellicht al aangetast,” zegt hij. “Men moet dan ook van een minder gunstige basis vertrekken.”
Cathy Finlay, onderzoeker bij de National Childbirth Trust, benadrukt dat de ouders een aantal tactieken kunnen gebruiken om de gevolgen van rr, verstoorde slaap te verzachten. “Slaapgebrek kan fysiek en emotioneel uitputtend zijn,” zegt ze. “Ouders zouden moeten proberen om zich zo weinig mogelijk zorgen te maken over niet-essentiële taken.”
“Bovendien zou men aangeboden hulp van familie en vrienden moeten accepteren. Tevens is het aangewezen om de slaap van het kind tijdens de dag met eigen rustpauzes te combineren. Tevens kunnen de ouders een beurtrol uitwerken. Maar de ouders kunnen zich ook troosten. De slaapverstoring kan moeilijk en vermoeiend zijn, maar zal niet eeuwig duren.”
