Groot-Brittannië moet in de onderhandelingen over zijn scheiding met de Europese Unie goed kijken naar het lot dat Griekenland te beurt is gevallen. Ook Griekenland heeft, met minister van financiën Yanis Varoufakis in de hoofdrol, immers geprobeerd het spel hard te spelen in de hoop dat de Europese Unie uiteindelijk zou buigen.
Maar net zoals Griekenland dreigt Groot-Brittannië volgens Simon Nixon, Europees commentator van de Amerikaanse zakenkrant The Wall Street Journal, daarvan uiteindelijk zelf het grootste slachtoffer te worden. “Yanis Varoufakis lijkt in Groot-Brittannië voor velen een opmerkelijk held,” betoogt Simon Nixon. “Voor de linkervleugel was hij immers de leider van het wereldwijde verzet tegen het besparingsbeleid, terwijl hij voor de eurosceptische rechterzijde de man was die het dichtst bij de ultieme droom – de vernietiging van de euro – is geraakt.” “Varoufakis probeerde inderdaad de Griekse staatsschuld te laten afschrijven zonder enig verder engagement te moeten doen. Toen die voorstellen door de eurozone werden afgewezen, schakelde Griekenland over op een agressieve strategie, ervan overtuigd dat de Europese Unie uiteindelijk zou capituleren om verdere schade aan de eurozone te vermijden.” “Er kunnen duidelijk gelijkenissen worden getrokken met de manier waarop Groot-Brittannië de brexit probeert aan te pakken,” benadrukt Nixon. “Men vergeet echter de correcte lessen te trekken uit het Griekse voorbeeld.” “Uiteindelijk moest Griekenland immers zelf de opgelegde voorwaarden van de Europese Unie aanvaarden, zonder zelf iets anders dan schade aan de eigen economie te hebben bereikt. Groot-Brittannië hanteert een gelijkaardige strategie. Het land wil de Europese Unie verlaten, maar wil wel alle voordelen van het samenwerkingsverband blijven behouden.”
Onbuigzaam
Simon Nixon waarschuwt dat Groot-Brittannië moet beseffen dat de Europese Unie zich een onbuigzame houding kan veroorloven. “De Europese Unie hoeft geen toegevingen te doen, want weet zich sterk genoeg om een vertrek van Griekenland of Groot-Brittannië te kunnen opvangen,” betoogt de commentator. “Toegevingen aan een eventuele Britse afpersing zou voor de Europese Unie daarentegen een veel groter risico inhouden,” benadrukt Nixon nog. “De Europese Unie bouwt zijn legitimiteit immers op het principe van de rechtsstaat. Indien toegevingen op wettelijke afspraken zouden worden gedaan, zou de Europese Unie de eigen legitimiteit ondermijnen.” “Groot-Brittannië kan daarentegen uit de Griekse crisis best leren dat men best een correcte inschatting van de uitkomst van de onderhandelingen maakt en de publieke opinie voorbereidt op de onvermijdelijke consequenties en kosten die de scheiding met zich mee zullen brengen.” “Gelukkig heeft het land nog geen stappen ondernomen die latere compromissen onmogelijk zouden maken.” (mah)