Hulde mag worden gebracht aan Theresa May. Wat men ook van haar bilan mag denken, haar doorzettingsvermogen en opmerkelijke moed zijn een vrouwelijk kenmerk bij uitstek. Tot spijt van de man die het haar benijdt.
Amper 24 uur nadat Downing Street 10 aankondigde het met de EU eens te zijn geworden over een ontwerpakkoord voor de Brexit, telt de regering May al 4 leden minder. Naast Brexit-onderhandelaar Dominic Raab stapten ook drie andere ministers en staatssecretarissen op. Anderen zullen ongetwijfeld volgen.
De eurosceptische parlementariër Jacob Rees-Mogg, een partijgenoot van May, heeft ondertussen een motie van wantrouwen tegen de premier ingediend. Indien 15% van de Tory-leden dat ook doen, kan een stemming plaatsvinden, waarna haar politieke carrière er meer dan waarschijnlijk op zal zitten. Verwacht wordt dat zo’n stemming maandag zal doorgaan.
May bevestigde donderdag tijdens een persconferentie nogmaals dat het VK in maart 2019 hoe dan ook uit de EU stapt. Van een tweede referendum over de Brexit wil ze niet weten. De Britse premier zegt verder nog dat ze jobs wil beschermen en dat de voorgestelde deal zowel het Verenigd Koninkrijk als de Europese Unie ten goede komt.
Doorzettingsvermogen en ongewone moed zijn een vrouwelijk kenmerk
Toch mag hulde worden gebracht aan Theresa May. Wat men ook van haar bilan mag denken, haar doorzettingsvermogen en opmerkelijke moed zijn een vrouwelijk kenmerk. Tot spijt van wie het haar benijdt.
Even recapituleren: Theresa May komt in juli 2016 – kort na het Brexit-referendum – aan de macht, nadat David Cameron, de man die het referendum mogelijk maakte, ontslag neemt en Boris Johnson en Nigel Farage, de twee mannen die het resultaat – vaak op basis van valse informatie – forceerden, sinds die dag hun dagen voornamelijk vullen met May te bekritiseren. Opmerkelijk: naast May was er nog een kandidaat voor deze helse klus: Andrea Leadsom, niet toevallig ook een vrouw. Tafelspringers hadden toen al lang begrepen dat hier op geen enkele manier eer (lees: een toekomstige stem) te behalen viel.
Farage liet zijn UKIP ondertussen voor wat ze is en zocht zijn heil bij Donald Trump en Fox News. Johnson zou later door May tot minister van Buitenlandse Zaken worden benoemd, maar nam ondertussen ook daar alweer ontslag, om de sabotage van May binnen de eigen partij beter te kunnen coördineren.
© EPA
Geen ‘Glazen Plafond’, maar een ‘Glazen Ravijn’
Theresa May wordt op die manier het perfecte voorbeeld van het lot dat vele vrouwen in een machtspositie wacht. Ze stoot zich niet aan het glazen plafond, maar wordt tot aan de rand van het glazen ravijn geduwd. Niet minder dan 3 universitaire onderzoeken (waarvan één uitgevoerd door de universiteit van Harvard) komen tot de conclusie dat hoe slechter een bedrijf er voor staat, hoe vaker men een vrouw aan het roer zet. Uit de onderzoeken blijkt dat wanneer in de 5 maanden voorafgaand aan de CEO-wissel, de beursprestaties achteruit zijn gegaan men vaker een vrouw dan een man aan het hoofd van de onderneming plaatst.
Bedrijfswereld is vrouwen weinig vergevingsgezind
Als gevolg daarvan nemen vrouwen vaak uitdagingen aan, waarvoor mannen liever passen. May is op die regel dus zeker geen uitzondering. De bedrijfswereld is daarenboven ook nog eens weinig vergevingsgezind naar diezelfde vrouwen toe. Uit onderzoek van Strategy& blijkt dat tussen 2004 en 2013 bij de 2.500 grootste beursgenoteerde bedrijven wereldwijd 38% van de vrouwelijke CEO’s werden ontslagen, tegen 27% van de mannen. Amper vijf procent van ’s werelds grootste bedrijven hebben vrouwelijke CEO’s, maar toch is de kans op gedwongen ontslag voor hen dus significant hoger dan voor mannelijke topexecutives.
Bonus I
– Vrouwen presteren bovengemiddeld (een 340% return (blauwe lijn) tegenover 122% gemiddeld bij S&P-500 bedrijven)
Bonus II
– Als u wil verstaan hoe ver het nu eigenlijk staat met die Brexit kan onderstaand filmpje u duidelijk maken wat de meesten onder ons er nog van begrijpen.
