1. De nationale schuld is sinds de recessie van 2007 ongeveer verdubbeld
Ondanks dat de Federal Reserve en de mainstream pers u graag doen geloven dat een renteverhoging niet lang meer op zich zal laten wachten, achten vele economen de kans dat die er ooit komt zeer klein tot onbestaande.
De Amerikaanse schuld bedraagt vandaag meer dan 18.000 miljard dollar (18.000.000.000.000). De VS kunnen die schuld nooit terugbetalen en betalen hun oude schulden vandaag af door het aangaan van nieuwe schulden. Enkel al om die reden hebben de VS er alle belang bij de rente zo lang mogelijk zo laag mogelijk te houden. Elke stijging van een procentpunt in het renteniveau doet de Amerikaanse schuldenlast op jaarbasis namelijk met 150 à 170 miljard dollar stijgen.
2. De totale schuld
De Verenigde Staten zijn de voorbije 40 jaar een ‘koop vandaag, betaal later’-natie geworden. De totale schuldenlast van het land steeg sinds 1975 van 2.500 miljard dollar tot 60.000 miljard dollar vandaag.
3. De snelheid waarmee geld van eigenaar verandert en door het systeem vloeit
In een gezonde economie wisselt geld snel van eigenaar en circuleert het snel doorheen het systeem. Wat leert onderstaande grafiek ons? Dat steeds meer middelen in handen zijn van steeds minder mensen.
4. Hoeveel mensen bezitten een eigen woning?
Een eigen huis was steeds een van de fundamenten van de ‘American Dream’. Maar het aantal mensen dat een eigen huis bezit is vandaag kleiner dan 20 jaar geleden. De ‘rommelkredieten’ zorgden voor chaos op de vastgoedmarkt. Doch 8 jaar later is er van herstel nog steeds geen sprake.
5. Hoeveel Amerikanen zijn daadwerkelijk aan de slag?
De media, Wall Street en het Witte Huis slaan geen gelegenheid over om de daling van de werkloosheidscijfers onder de aandacht te brengen. In de traditionele media lijkt de heropleving van de arbeidsmarkt wel één langgerekt feest, want Amerikanen zijn dol ‘op comeback stories’. Maar de werkloosheidscijfers die door het Amerikaanse ministerie van Arbeid worden gerapporteerd zijn uiterst misleidend. De 5,6% zijn niets meer dan één grote leugen, schreef Jim Clifton, de CEO van het onderzoeksbureau Gallup, onlangs nog in een column op de website van zijn bedrijf. Met statistieken kan je ongeveer iedereen alles doen geloven… een techniek die de Amerikaanse overheid als geen andere beheerst.
‘De officiële werkloosheidscijfers houden geen rekening met de langdurig werklozen, de werklozen die de hoop op werk hebben opgegeven en de mensen die minder werken dan ze zouden willen. Onze werkloosheidscijfers zijn dus niets meer of minder dan Een Grote Leugen.’
6. De inactiviteitsgraad bij mannen tussen 25 en 54 jaar oud
Een betrouwbare graadmeter voor de gezondheid van een economie is de inactiviteitsgraad bij mannen tussen de 25 en 54. Dat zijn de jaren waarin mannen op hun best presteren. In 2007 schommelde die inactiviteit nog rond de 9%. Vandaag zitten ruim 12% van de mannen in die leeftijdscategorie zonder werk… een stijging van ruim 33%.
7. De mediaan van de gezinsinkomens
Niet enkel zijn in de VS minder mensen aan de slag; ook de kwaliteit van de jobs is gedaald. Dat is zonder meer een van de hoofdoorzaken van de gestage daling in het mediane inkomen (let op: de mediaan is het midden van een verdeling en dus een centrummaat. De mediaan is niet het gemiddelde). Volgens cijfers van de Amerikaanse Social Security Administration verdient:
– 39% van de Amerikaanse werknemers minder dan 20.000 dollar per jaar.
– 52% van de Amerikaanse werknemers minder dan 30.000 dollar per jaar.
– 63% van de Amerikaanse werknemers minder dan 40.000 dollar per jaar.
– 72% van de Amerikaanse werknemers minder dan 50.000 dollar per jaar.
8. Inflatie
Terwijl de gezinsinkomens stagneerden, stegen de prijzen en daalde de koopkracht van de gemiddelde Amerikaan. Eten en drinken zijn nu ongeveer 50% duurder dan in het jaar 2000.
9. Het aantal Amerikanen dat afhankelijk is van de overheid
Omdat de middenklasse stilaan maar zeker wordt uitgeroeid, zijn steeds meer Amerikanen op de overheid aangewezen voor hulp. Deze laatste besteedt nu dubbel zo veel aan voedselbonnen dan voor de recessie begon.
(Bron: Federal Reserve Economic Data (FRED), St. Louis)
