Hoewel Panama en Costa Rica de twee enige Latijns-Amerikaanse landen zijn die geen leger hebben, voeren beide de rangschikking aan van de naties die in 2014 meest investeerden in het veiligheidsgevoel van hun burgers. Dat blijkt uit een analyse van de Red de Seguridad y Defensa de América Latina (RESDAL), waarover het Spaanstalige medium Opinza.com rapporteert.
Voor Panama gaat het om 1 miljard dollar op jaarbasis, een bedrag dat iets hoger ligt dan 2% van zijn bbp; Costa Rica investeert procentueel even veel, al gaat het in reële termen over ‘slechts’ 900 miljoen dollar.
Costa Rica doekte in 1949 zijn leger op en staat sinds dan bekend als een voorbeeld van burgerlijke en institutionele stabiliteit, een feit dat velen net linken aan de afwezigheid van een militair apparaat. Hoewel het land niet over een leger beschikt, heeft het wel een aantal groepen die op militaire leest zijn geschoeid en worden ingezet om burgers te behoeden voor criminaliteit en eventuele buitenlandse bedreigingen. Het land heeft ook de garantie dat de Verenigde Staten ter hulp zouden komen mocht zich een internationale confrontatie voordoen.
Het Panamese leger werd opgedoekt na de Amerikaanse invasie van 1989, die het militaire regime van generaal Manuel Antonio Noriega ten val bracht. Vandaag staat Panama bekend als een vreedzaam land dat een buitengewone economische groei kent.
Het land beschikt wel over een gewapend en gecamoufleerd veiligheidskorps dat de naam Senafront (foto) draagt en belast is met de verdediging van de grens met Colombia. Vanuit dat buurland proberen guerillatroepen en criminele bendes, die voornamelijk in drugs en smokkelwaar handelen, vaak Panama te infiltreren.
Beide landen doen het dus zonder een officieel leger, maar hebben op vlak van nationale veiligheid hun zaakjes goed voor elkaar. Ze worden daartoe verplicht door de voortdurende bedreigingen en instabiliteit in buurlanden, waar binnenlandse conflicten vaak uitbreiden tot over de grenzen heen.
Maar zowel Costa Rica als Panama zijn fier op het feit dat ze op sleutelmomenten in hun geschiedenis beslisten hun leger definitief op te doeken.