Elke week sluit een Amerikaanse steenkoolcentrale

Sinds het begin van dit decennium zijn in de Verenigde Staten al meer dan vijfhonderd steenkoolcentrales gesloten. Dit betekent nagenoeg een sluiting per week. Daarmee ging een verlies van 102 gigawatt aan capaciteit gepaard. Dat is de boodschap van een rapport van de Amerikaanse Energy Information Administration (EIA). Tegen het midden van volgend decennium zijn er volgens de studie bovendien plannen om nog eens ongeveer 17 gigawatt aan steenkoolcentrales te sluiten.

Steenkool vertegenwoordigt nog altijd 27 procent van de Amerikaanse energiemix. Alleen aardgas is nog belangrijker voor de Amerikaanse energievoorziening. Het aandeel van hernieuwbare bronnen loopt echter steeds verder op.

Concurrentie

Uit de cijfers blijkt dat tussen het begin van dit decennium en het eerste kwartaal van dit jaar in de Verenigde Staten in totaal 546 steenkoolcentrales zijn gesloten. “Meestal is tot de sluitingen van deze sites beslist door een relatief vlakke groei van de vraag naar elektriciteit,” merkt het rapport op. “Daarnaast is er echter ook de concurrentie van aardgas en hernieuwbare energiebronnen.”

Vorig jaar sloten de elektriciteitsproducenten in de Verenigde Staten meer dan 13 gigawatt aan steenkoolcentrales. Slechts een keer voordien was een grotere capaciteit uit dienst genomen. Vier jaar geleden legden de Amerikaanse elektriciteitsproducenten voor 15 gigawatt steenkoolcentrales stil.

“Steenkoolcentrales die na het midden van dit decennium uit dienst zijn genomen, hadden over het algemeen een grotere capaciteit en een kortere levenscyclus dan de oudere eenheden,” zegt het rapport. “De centrales die vorig jaar de deuren sloten, waren gemiddeld zesenveertig jaar oud.”

“Deze entiteiten hadden een gemiddelde capaciteit van 350 megawatt. De centrales die tijdens de eerste helft van dit decennium de productie stillegden, hadden daarentegen een gemiddelde capaciteit van 129 megawatt en een levensduur van zesenvijftig jaar.”

Interessant

“De sluiting van deze fabrieken is een bijzonder complex en meerjarig proces,” zegt het rapport. “De planning moet niet alleen kijken naar de ontmanteling, maar moet tevens rekening houden met de sanering en de latere herontwikkeling.”

“Tijdens de ontmanteling wordt de productie-apparatuur stilgelegd en worden de exploitatievergunningen beëindigd. De werken bestaan vooral uit het verwijderen van ongebruikte steenkoolvoorraden en andere materialen. De apparatuur gaat meestal naar schroothandelaars. Soms is er ook sprake van een overheveling naar andere productiesites. De tijd voor de ontmanteling kan sterk variëren en overlapt soms met de volgende fases.”

“Bij de sanering moeten werknemers vooral schadelijke en gevaarlijke stoffen opruimen,” benadrukken de onderzoekers. “De werken moeten voldoen aan federale en lokale voorwaarden. Bij steenkoolcentrales bestaat het restproduct vooral uit asse. Die reststof kan naar stortplaatsen worden afgevoerd. Ook een recyclage tot nieuwe producten, zoals beton of wandplaten, behoort tot de mogelijkheden.”

“Bij de herontwikkeling wordt meestal gekeken naar een herbestemming voor een andere toepassing. De sites hebben daarbij belangrijke troeven. Steenkoolcentrales zijn vaak gebouwd in de buurt van belangrijke centra of langs rivieren. Daarnaast hebben ze meestal ook toegang tot een netwerk van autowegen en treinsporen.”

“Ook alle andere nutsvoorzieningen zijn meestal ter plekke voorradig. Al deze elementen kunnen van deze centrales bijzonder waardevolle sites maken. Vaak zal er ook gekozen worden voor een omschakeling naar een gasproductie. Een gedeelte van de noodzakelijke infrastructuur is immers al aanwezig.”

Meer