De euro noteert maandag onder de 1,9 dollar en staat daarmee op zijn laagste niveau in 7 maanden. Dat de dollar en de euro uiteindelijk pariteit zullen bereiken (1 euro = 1 dollar) wordt nu al jaren aangekondigd en het verhaal wordt ook nu weer opgerakeld. Wat wel verbazing wekt is dat de dollar aan een klim is begonnen tegenover zowat alle munten.
Zo laat de Amerikaanse munt maandagochtend ook een record opmeten tegenover de Chinese yuan en moeten ook het Britse pond en de Japanse yen aan waarde inboeten tegenover de ‘greenback’. De recente daling van de euro kan tevens worden gekoppeld aan de uitspraken van ECB-voorzitter Mario Draghi, die afgelopen donderdag bevestigde de politiek van monetaire versoepeling nog een tijd te zullen verderzetten, terwijl aan de andere kant van de Atlantische Oceaan nog altijd wordt gespeculeerd op een renteverhoging in de maand na de verkiezingen, december dus, omdat zowat alle bookmakers overtuigd zijn van een Clinton-overwinning. Voor de ECB is dit allemaal goed nieuws, omdat een zwakke euro onze export nog aantrekkelijker maakt. In tijden waarin zowat alle centrale banken tot de conclusie zijn gekomen dat hun politiek van monetaire versoepeling en lage rentevoeten geen zoden aan de dijk brengt en dat de politiek evenmin aanstalten maakt om te doen wat gedaan moet worden – structurele hervormingen doorvoeren – is elke devaluatie welkom omdat ze voor iedereen wat soelaas brengt. Tot men tot de conclusie zal komen dat niet alle munten samen kunnen devalueren. 