De Italiaans-Amerikaanse autoproducent Fiat Chrysler (FCA) trekt zijn aanbod om te fuseren met zijn Franse sectorgenoot Renault alweer terug in. Het is duidelijk dat het onmogelijk is om een akkoord te bekomen van de Franse regering, zegt FCA in een communiqué.

FCA ontvouwde eind mei plannen voor een fusie met het Franse Renault. Zo’n fusie zou de op twee na grootste autoproducent ter wereld creëren en enkel nog Toyota en Volkswagen voor zich moeten dulden. Mochten de huidige partners van Renault – Nissan en Mitsubishi – in het akkoord worden opgenomen, dan ontstaat zelfs de grootste autofabrikant ter wereld.

Maar hoewel FCA ‘sterk overtuigd blijft’ van het belang van zijn aanbod, betreurt het bedrijf in een communiqué ‘dat de politieke omstandigheden die zo’n fusie zouden kunnen bewerkstelligen vandaag in Frankrijk ontbreken’.

Eerder donderdag had de directie van Renault een tweede opeenvolgende dag samengezeten om het fusievoorstel te bespreken.  Maar op vraag van de Franse overheid was omtrent het voorstel geen standpunt ingenomen. Frankrijk bezit 15% van de aandelen van Renault.

De overheid waarschuwde tegen elk voorbarig besluit met betrekking tot een fusie onder gelijken (50/50). Le Maire wilde eerst met zijn Japanse collega over het plan spreken. Frans minister van Economie Bruno Le Maire stelde daarom voor een nieuwe raad van bestuur te organiseren op 11 juni. Dat is de datum waarop hij terugkomt uit Japan.

Fusie FCA-Renault is ingegeven door gigantisme

Renault krijgt nu door het intrekken van het aanbod – na de zaak Carlos Ghosn – opnieuw een zware klap te verwerken. Indien Renaults partners Nissan en Mitsubishi mee in de constructie zouden stappen ontstond zonder meer de grootste autogroep ter wereld. Goed voor 15 miljoen wagens per jaar. Ter vergelijking: Volkswagen en Toyota produceerden in 2018 elk zo’n 10 miljoen wagens. 

De eventuele fusie van Renault-Nissan en Fiat/Chrysler was zonder meer ingegeven door de gigantische investeringen die nodig zijn om de overschakeling van brandstof- naar elektrische en autonome voertuigen waar te kunnen maken. En om de concurrentie aan te kunnen met de Tesla, Uber, Apple’s en consoorten.

Het aanbod bewees ook een algemene tendens die zich in het globale kapitalisme heeft geïnstalleerd: de geboorte van reusachtige bedrijven. Het is niet langer de concurrentie die de motor van de waardecreatie is. Die concurrentie wordt stilaan vervangen door de dominantie van ultra-dominante bedrijven. De voorbije 20 jaar is in driekwart van alle economische sectoren de concentratie van bedrijven aan de top enkel uitgebreid. Dat verandert naast het concurrentievermogen, vooral de natuur van het kapitalisme.