De modesector kan in de toekomst mogelijk intensief beroep doen op digitale modellen. Dat zegt Peter Holley, technologie-redacteur van de Amerikaanse krant The Washington Post, verwijzend naar het werk van de Londense modefotograaf Cameron-James Wilson, ontwerper van het digitale model Shudu, dat onder meer op Instagram grote successen boekt.

Shudu wordt inmiddels het eerste digitale supermodel genoemd, maar de grote bijval die haar te beurt valt, suggereert volgens Holley dat er snel opvolgers zullen komen. Wilson heeft inmiddels al het bedrijf The Diigitals, een bureau met een portfolio virtuele modellen opgericht.

Lil Miquela

Holley betoogt dat de digitale technologie en artificiële intelligentie de grenzen tussen realiteit en fantasie hebben doen vervagen. Hij verwijst daarbij onder meer naar de digitale avatar Lil Miquela, die tot een stijlicoon werd gepromoveerd en door het magazine Time al tot de vijfentwintig meest invloedrijke personen van het internet werd gerekend.

“Sommige experts menen dat virtuele modellen zoals Lil Miquela of Shudu slechts het startpunt vormen van de avatar-revolutie,” benadrukt de technologie-redacteur. “Naarmate het publiek meer gewend raakt aan deze virtuele personages, zullen ze volgens Wilson ook onder de aandacht van commerciële merken komen.”

Wilson betoogt dat er in het reële leven weliswaar vele modellen actief zijn, maar toch is het volgens hem bijzonder moeilijk een unieke persoonlijkheid te vinden. Holey wijst er echter op dat levende modellen nu al worden beschuldigd onrealistische schoonheidsnormen naar voor te schuiven.

“Verschillende experts vrezen echter dat de nieuwe generatie van digitale modellen nog meer druk op het publiek, vooral vrouwen, zal leggen om op te tornen tegen een extreme en synthetische versie van schoonheid,” betoogt hij. Wilson zegt alvast dat de avatars de levende modellen niet zullen vervangen. Door de hoge kostprijs kan een virtueel model volgens hem alleen in de luxesector worden ingezet.

Glijdende identiteiten

Peter Holley beklemtoont echter dat inmiddels ook al een aantal andere bureaus – zoals onder meer het Britse Irmaz Models – met activiteiten rond virtuele modellen van start zijn gegaan. Kelvin Boon, eigenaar van het Amerikaanse Boon Models, stelt dat virtuele modellen een grote impact op de sector kunnen hebben.

“Er kunnen belangrijke besparingen worden gerealiseerd,” meent hij. “Men hoeft immers niet langer dure fotografen en modellen in te huren. Al het werk kan met de computer worden gedaan. Wanneer de avatars echt op reële mensen beginnen te lijken, zullen de mode-agentschappen veel van hun invloed verliezen.”

“Merken zullen alleen nog menselijke modellen nodig hebben voor promotionele evenementen en modedefilés,” zegt Boon nog. “Alle andere werk kan door de computer worden geleverd.”

Anderen merken bovendien op dat de jongere generaties – vooral online – gewend zijn geraakt aan glijdende identiteiten. Daarin passen volgens hen ook avatars. Zij verwachten dan ook dat bedrijven daarvan in de toekomst gebruik zullen maken om met hun publiek in contact te treden.