In oktober is er een referendum dat vernietigend kan zijn voor de EU

De ‘Brexit’ zal weinig tot milde gevolgen hebben voor het VK, maar dreigt vernietigend zijn voor de EU, schrijft Europaspecialist Wolfgang Munchau in de Financial Times:

“Het probleem is niet dat andere landen ook EU-referenda willen houden, het probleem is veel nijpender: in oktober vindt in Italië een referendum plaats, waarin de bevolking zich mag uitspreken over grondwettelijke hervormingen, voorgesteld door de regering van premier Renzi. Die doet daarmee een gok die niet minder riskant is dan degene die David Cameron deed.

Hij vraagt de Italianen een reeks hervormingen goed te keuren die het politieke systeem in het land moet stroomlijnen. De plannen zijn niet onverdienstelijk, maar de Italianen zien daarin een kans om tegen hun regering te stemmen. Renzi heeft beloofd te zullen aftreden als hij het referendum verliest.

Movimento 5 Stelle

[…] De technische details van zo’n scenario zijn complex, maar de partij die er het meeste voordeel uit zou halen is de populistische anti-establishmentpartij Movimento 5 Stelle (Vijfsterrenbeweging) van Beppe Grillo. Die herhaalde vorige week nog eens zijn eis voor een referendum over Italië’s lidmaatschap van de eurozone. Zoals de recente burgemeestersverkiezingen in Rome en Turijn hebben aangetoond, doet men er best aan zijn partij niet te onderschatten.

Uit een recente peiling van het Pew Research Center over de Europese integratie van de belangrijkste lidstaten blijkt dat Italië en Griekenland de economische politiek van de EU als meest negatief zien. Dat mag niet verwonderen. (Het land heeft sinds het in 1999 de eurozone vervoegde praktisch geen enkele productiviteitsvooruitgang geboekt). Evenmin mag het verbazen dat de Italianen de euro als de oorzaak van hun economische problemen zien. 

Een Italiaanse uitstap uit de eenheidsmunt zou op zeer korte termijn de volledige instorting van de eurozone veroorzaken en een krach initiëren die het failliet van Lehman Brothers en de Wall Street crash van 1929 tot voetnoten in de geschiedenis zou herleiden.

[…] Om dat te verhinderen moeten EU-leiders eens beginnen aan wat ze sinds 2008 niet hebben gedaan: de opeenvolgende crises aanpakken, eerder dan wat aan te modderen.

[…] Groot-Brittannië is niet de oorzaak van dit alles. Het zijn de eurozone en haar onthutsend zwakke leiders die de schuld dragen. Maar de ‘Brexit’ zou wel eens de lont in het kruitvat kunnen zijn.”