De mens heeft de neiging om zijn vrienden verhalen te vertellen over persoonlijke belevenissen die zij nog niet hebben ervaren, maar geniet daarmee vaak slechts een beperkte bijval.
Meer kans op positieve reacties heeft hij daarentegen met een onderwerp dat al bij zijn publiek vertrouwd in de oren klinkt. Dat is de conclusie van een onderzoek van wetenschappers aan de Harvard University en de University of Virginia. Vastgesteld werd dat zowel sprekers als luisteraars verwachten dat onbekende geschiedenissen de toehoorders meer zullen aanspreken, maar in werkelijkheid blijkt het publiek vooral te genieten van bekende en vertrouwde verhalen. “Conversatie is de meest fundamentele vorm van sociale activiteiten,” benadrukt onderzoeksleider Daniel Gilbert, professor psychologie aan de Harvard University. “Om die vaardigheid goed te beheersen, dient men te weten wat de gesprekspartners vooral willen vernemen.”
Gebrekkige communicatie
“Sprekers denken dat luisteraars vooral zullen genieten van verhalen over gebeurtenissen die ze zelf nog niet hebben beleefd, maar die veronderstelling blijkt niet met de werkelijk te kloppen,” wordt er opgemerkt. “Nieuwe verhalen blijken de omgeving vooral te vervelen en te verwarren. Die ervaringen zijn immers zo complex dat ze bijna onmogelijk goed kunnen worden gecommuniceerd.” “Er kunnen verschillende redenen worden gesuggereerd om het fenomeen te verklaren,” betoogt professor Gilbert. “Onder meer zou men kunnen veronderstellen dat vertellers beter zijn in het weergeven van bekende verhalen, maar uiteindelijk blijkt vooral dat de luisteraar dankzij de vertrouwdheid met de materie bekende verhalen gemakkelijker kan begrijpen.” “Er moet worden vastgesteld dat de meeste sprekers slechts matige vertellers zijn en heel wat belangrijke informatie overslaan. Dat leidt echter tot een verwarring bij de toehoorders. Wanneer daarentegen bekende geschiedenissen worden verteld, kan het publiek de leemtes zelf invullen.” (mah)