Bedrijven met een vrouwelijke financieel directeur lopen minder risico om met financiële fraude geconfronteerd te worden. Dat zegt een onderzoek van wetenschappers aan de University of Alabama, de Saint Louis University en de University of Missouri. De onderzoekers stelden ook vast dat bedrijven met een zwakkere interne controle gemakkelijker in financieel wangedrag verzeild geraken wanneer er een mannelijke financieel directeur actief is dan wanneer die functie voor een vrouw is ingenomen.
De studie was gebaseerd op een onderzoek bij meer dan tweeduizend bedrijven in de Verenigde Staten. De betrokken ondernemingen werden gevolgd over een periode van twintig jaar.
Verantwoordelijkheid
“Het onderzoek toont dat bedrijven met een vrouwelijke financiële directeur een lager risico op financieel problematisch gedrag lopen dan ondernemingen waar deze functie door een man is ingevuld,” zegt onderzoeksleider Vishal Gupta, professor management aan de University of Alabama.
“Deze verschillen blijken bovendien nog duidelijk op de voorgrond te treden wanneer de onderneming weinig interne controle heeft voorzien. Deze vaststellingen kunnen belangrijke gevolgen hebben. De impact van de chief financial officer is de voorbije periode immers nog sterk toegenomen. De houding tegenover ethiek kan dan ook verregaande consequenties hebben.”
“In de Verenigde Staten heeft de Securities & Exchange Commission (SEC) bepaald dat de chief financial officer persoonlijk verantwoordelijk is voor de accuraatheid van de financiële verklaringen van de onderneming,” stipt professor Gupta aan. “Met een hogere verantwoordelijkheid gaat ook een grotere macht gepaard.”
“Wanneer men naar het Amerikaanse bedrijfsleven kijkt, ziet men duidelijk een evolutie in de functie van de chief financial officer. Lange tijd had de financiële directeur een taak die vooral op de achtergrond in een ondersteunende rol opereerde. Steeds vaker krijgt deze functie binnen de onderneming echter een prominente rol.”
Invloed
“De ethiek van de financiële directeur heeft dan ook een grotere impact op de onderneming dan vroeger,” aldus Gupta. “Het is dus ook van belang om te bekijken of het geslacht op deze houding een invloed kan hebben. Eerder onderzoek heeft immers al uitgewezen dat er op tal van andere vlakken duidelijke verschillen tussen mannelijke en vrouwelijke managers zijn.”
“Daarbij bleek onder meer dat vrouwelijke managers minder snel geneigd zijn tot inbreuken tegen de ethiek. Bovendien werd ook een lagere bereidheid tot risicogedrag opgetekend. Uit onze studie blijkt dat deze verschillen ook voor chief financial officers gelden. Men mag ook niet vergeten dat het leiderschap een belangrijke invloed heeft op het gedrag in de andere geledingen van de organisatie.”
Gupta benadrukt dat verder onderzoek nodig is naar de wisselwerking tussen het geslacht en het gedrag van de executive. “Aan dit fenomeen zijn bijzonder veel facetten verbonden,” beklemtoont de professor. “Naarmate meer vrouwen erin lukken om het topmanagement van de bedrijfswereld te bereiken, zal het nog interessanter worden om te onderzoeken of hieruit ook cruciale verschuivingen in de zakelijke besluitvorming van de onderneming kunnen voortvloeien.”
