Vrouwenvoetbal: gelijk loon voor gelijk werk, maar die rekening kan nooit kloppen

Het Wereldkampioenschap Voetbal voor vrouwen is zondag in Frankrijk beëindigd met een overwinning voor de Verenigde Staten. Naar goede gewoonte slaagde buurland Nederland er opnieuw niet in een WK-finale voetbal te winnen. Na de mannen in 1974, 1978 en 2010, waren het nu de Oranje-vrouwen die hun naam konden bijschrijven in de lijst van verliezende finalisten. Het goud ging voor de tweede opeenvolgende keer naar team USA, dat een parcours sans faute aflegde en alle zeven zijn wedstrijden binnen de reglementaire 90 minuten won.

Was het evenement één langgerekte reclame voor het vrouwenvoetbal, dan zal het de geschiedenis ingaan als het WK waarin vooral de ongelijkheid in de salarissen van de vrouwelijke en mannelijke spelers aan bod kwam. Ook Marlène Schiappa, de Franse staatssecretaris voor de gelijkheid tussen man en vrouw, mengde zich in het debat. Amper en week geleden zei ze ‘dat het hoog tijd wordt dat de lonen van de vrouwen naar boven worden aangepast’.

Voetbal: het meest ongelijke beroep ter wereld?

Weinigen zullen de staatssecretaris tegenspreken en de cijfers geven haar op het eerste zicht gelijk.

  • De Franse sportkrant L’Equipe berekende dat een profspeler in de Franse Ligue gemiddeld 100.000 euro bruto per maand verdient. De vrouwen die in de France eerste klasse uitkomen verdienen niet meer dan 3.500 euro per maand. Dat s dus 96% minder dan de mannen.
  • Dat weinig speelsters van hun sport kunnen leven moet blijken uit een berekening van Sporting Intelligence. Wereldwijd zou het vrouwenvoetbal 1.300 professionele speelsters tellen, vergeleken met 137.000 profs bij de mannen. Een verschil van 99%, die de Britse krant The Guardian ertoe beweegt om het voetbal tot ‘het meest ongelijke beroep op de planeet uit te roepen‘.

Vrouwenvoetbal: hogere salarissen kunnen enkel bij hogere inkomsten

Toch botsen zulke vergelijkingen stilaan tegen hun beperkingen. De Franse krant Le Monde laat 2 economen aan het woord die nog maar eens de in economie ondertussen befaamde ‘verdeling van de taart’ aanhalen. Hoe meer inkomen voetbalclubs genereren (sponsoring, uitzendrechten, ticketverkoop, merchandising), hoe meer clubs hun spelers/ speelsters kunnen betalen. Hoe meer de spelers worden betaald, hoe beter ze in regel zijn en hoe meer inkomsten ze op hun beurt voor de club genereren.

Net daar wringt de schoen: het vrouwenvoetbal bevindt zich op inkomstenvlak nog in embryonaal stadium. Le Monde geeft 2 voorbeelden.

  • De Franse zender Canal+ betaalt 1,2 miljoen euro voor de uitzendrechten van het eersteklassevoetbal vrouwen. Voor de rechten op de Ligue 1 betaalt de concurrentie ruim 1,2 miljard euro. (x 1.000, dus)
  • De Ligue 1 ontvangt gemiddeld 23.000 toeschouwers per wedstrijd, in het eersteklassevoetbal vrouwen zijn dat er… 800.

De rekening klopt dus [voorlopig nog] niet.

Meer