Hind Aleryani is een journaliste en blogger uit Jemen. In een van de meest gelezen opiniestukken ooit in het Midden-Oosten gepubliceerd vraagt ze zich af waarom moslimmannen niet gesluierd door het leven gaan?
‘Toen we jonger waren speelden we samen in de tuin van mijn tante… jongens en meisjes, er was geen verschil… we groeiden samen op… we liepen, speelden, lachten… keken samen naar tv….
De dagen gingen voorbij…
Mij nicht en ik kijken uit het raam… we kijken naar de tuin waar onze neef en zijn vrienden spelen… de tuin waar we vroeger speelden… ooit waren ze onze vrienden… dit zijn de jongens waar ook wij mee speelden… wat is er gebeurd? Waarom zijn we nu gevangenen in ons eigen huis, terwijl zij buiten in alle vrijheid kunnen voetballen? Wat hebben we misdaan? Zijn we ouder geworden? Zijn onze lichamen veranderd? Zijn we lustobjecten geworden die voor andere ogen verborgen moeten blijven?
De dagen gingen voorbij…
Ik ben op school… we leren dat vrouwen zich moeten bedekken… haar haar is verleidend… haar wenkbrauwen zijn verleidend… Ik herinner me mijn favoriete zanger… ook zijn ogen waren mooi. Ook zijn haar is mooi… waarom draagt hij geen sluier? Ik stel me die vraag, maar het antwoord vind ik niet… Ik herinner me dat ik eens ik in de puberteit was niet langer in de tuin mocht spelen… mijn neef mocht dat wel… ook hij was in de puberteit. Waarom werd hij thuis niet opgesloten? Het antwoord vind ik niet…
De dagen gingen voorbij…
Steeds opnieuw krijg ik te horen… ‘een vrouw is een juweel dat beschermd moet worden’ (dat wil zeggen gesluierd moet zijn)… soms zegt men dat ‘een vrouw als een snoepje is dat eens van zijn verpakking ontdaan door vliegen zal worden omzwermd’. Ik zet de tv aan en zie dat de zanger waar ik gek op ben zijn zachte zijden haren kamt en zijn schoonheid etaleert… zijn armen zijn bloot… zijn borst is bloot… waarom is dit object van verleiding niet gesluierd? Waarom wordt hij niet thuis opgesloten? Sommigen zeggen dat vrouwen niet naar mannen mogen kijken… maar zouden mannen dan ook niet beter hun blik bedekken wanneer ze naar een verleidelijk vrouwelijk object staren? Het antwoord vind ik niet…
De dagen gingen voorbij…
Ik studeer aan de universiteit… Ik krijg een religieus boekje aangereikt… ‘Verleidingen van een vrouw’… Haar haar, haar voeten, haar ogen ‘en dus moet een vrouw op zijn minst één oog bedekken omdat ze samen te verleidelijk zijn’… Ik zweer dat dit in dat boek staat! Ik wil weten welke soort vrouwen mannen aantrekkelijk vinden, maar ik raak er niet wijs uit. Ze kijken naar alle vrouwen, volledig, gedeeltelijk of ongesluierd. Dan besef ik dat de kledij niets met dit alles te maken heeft… Mannen staren voortdurend naar alle vrouwen… en toch, hij met zijn brede schouders, zijn haar, ogen en lippen is geen object van verleiding, zelfs als alle vrouwen in de wereld naar hem zouden staren…. hij is een man… hij hoeft zich niet te verbergen… niemand noemt hem een juweel… Dan besef ik dat ik geen juweel wil zijn. Ik wil een vrije man zijn…
De dagen gingen voorbij…
Ik ben in een westers land… overal zie ik vrouwen… de ene draagt een jeans… de andere een rok… nog een andere een korte broek… mannen en vrouwen lopen zij aan zij. Vreemd… niemand staart… Waarom zie ik hier niet die blikken van de mannen in mijn land? Die blikken die een vrouw naakt doen voelen… die blikken die ik haat… blikken die maken dat ik het haat om op deze wereld te leven en als vrouw geboren te zijn…. de blikken die me mijn menselijkheid ontzeggen… Waarom zie ik die blikken hier niet? Alle vrouwen zijn mooi gekleed… Waarom zie ik die blikken hier niet, waar alle vrouwen aantrekkelijk zijn.? Ik zie een vrouw lachen en lopen… Ik herinner me dat ik eens ik in de puberteit was niet meer mocht lopen… Ik herinner me het raam van mijn tante… Ik herinner me dat ik een lustobject was dat bedekt moest worden… Ik herinner me dat een man in mijn land in het wit gekleed gaat, terwijl ik altijd in zwart ben gehuld… Ik vraag mezelf af, waarom dragen mannen geen zwart? Waarom bedekken ze hun gezicht niet? Ik vind het antwoord niet…
En de dagen gaan voorbij…